"تو می بینی، ولی توجه نمیکنی. تمایز بین این دو کاملا آشکاره"
"رسوایی در بوهم"
توانایی های مشاهداتی شرلوک هلمز بی همتا بودند. ما واقعا در نگاهمان دقتی نداریم و خیلی از نکات مهم در یک پدیده از دیدمان پنهان باقی می مانند. چرا؟
اساس کار شرلوک هلمز مشاهده نکات جزئی است. خود شرلوک می گوید: دنیا پر از چیزهای واضحی است که کسی شانس دیدنش را ندارد. همین جمله خود کافی است برای این موضوع که می بینیم اما واقعا نمی بینیم.
برخی از ما ذاتا دقیق تر از سایرین هستیم، ولی این توانایی را می توان با سخت کوشی و ثبات قدم بدست آورد. دین ( یعنی ملاحظه کردن با چشم ها) کار آسانی است؛ ولی مشاهده ( یعنی جذب کردن اطلاعاتی که با چشم هایتان دریافت کرده اید در مغزتان ) دشوارتر است.
آیا می توانید بگویید عزیزترین شخص زندگی تان آخرین بار چه لباسی به تن داشت؟ یا آخرین ماشینی که از کنارتان گذشت چه رنگی بود؟ شماره پلاک همسایه بغلی تان چند است؟ یا شماره تلفن پسردایی پدرتان چیست ؟ یا.... یا..... یا ......
اگر این مهارتی نیست که به راحتی به سراغتان آمده است، آگاهانه تلاش کنید در زندگی روزانه تان "مشاهده گر" باشید. هر چه بیشتر برای کسب این مهارت تمرین کنید، برایتان طبیعی تر خواهد شد.
