تایلر در فیلم «فایت‌کلاب» آشکارا جک، اعضای باشگاه مشت‌زنی و ما را علیه بازارِ آزاد می‌شوراند و بر این باور است که ما نباید در جامعه صرفاً نقش مصرف‌کنندگانی را بازی کنیم که بدون آنکه حتی متوجه باشیم، بازیچه‌ی شرکت‌های بزرگ می‌شویم و تحتِ تأثیر تبلیغاتِ آنها مدام چیزهایی را می‌خریم که حتی واقعاً به آنها احتیاجی نداریم. بدون شک تا حدی حق با تایلر است و بعد از دیدن فیلم احتمالاً به فکر فرو می‌رویم و به تمام کارهایی فکر می‌کنیم که ظاهراً خودمان انتخابشان کرده بودیم، اما با تفکر عمیق‌تر متوجه می‌شویم که تحت تأثیر نظر و حرف دیگران، هنجارهای اجتماعی و تبلیغات بوده‌اند. راه‌حل تایلر برای بازیابی هویت از دست‌رفته‌مان جنگ، شوریدن علیه نظام سرمایه‌داری و نابودی شرکت‌هاست. اما قضیه به همین سادگی نیست. ویلیام ایروین در این مقاله، در مقام یک اگزیستانسیالیست از بازارِ آزاد دفاع می‌کند و تلاش می‌کند تا فواید آن را به تصویر بکشد. به باورِ او، اینکه ما بدونِ فکر تبدیل به بازیچه‌ی نظامِ سرمایه‌داری می‌شویم، تمام و کمال تقصیرِ بازارِ آزاد نیست؛ بلکه این ما هستیم که باید طرز تفکر خودمان را تغییر دهیم. این ماییم که انتخاب می‌کنیم و در این انتخاب آزادیم. ما می‌توانیم با افزایش آگاهی و کاهش تمایلات و خواسته‌هایمان در برابر چیزهایی که واقعاً احتیاجی به آنها نداریم یا توانایی تهه کردنشان را نداریم مقاومت کنیم و حتی با این کار شرکت‌های بزرگ را ترغیب کنیم تا محصولاتی با کیفیت بهتر و قیمت پایین‌تر تولید کنند.